Nepal

.

Camperreis   mei - juni 2011
laatst gewijzigd: 11-01-2022

Op weg via Belgie naar het noordelijk Zwarte Woud    

 

 

We gaan richting Duitsland, via Loszburg, Freudenstadt en Altensteig naar:

Dresden

Het eerste deel van onze route voert noordwaarts door het Kinzigtal via -heel toepasselijk, de Kinzigtalstrasze. We zien dan ook steeds leuke doorkijkjes naar de -toch nog 95 kilomater lange rivieriviertje: de Kinzig. Er loopt ook een spoorlijntje langs, meer een tramlijn, die we af en toe kruisen. Het zijn geinige, gele trammetjes en natuurlijk zetten we de buzz even neer om er een paar foto's van te maken. 

 

week 4
DEEL een
01 juni t/m 05 juni 2011

Uiteindelijk, bij het maken van het verslag, doet het vreemde euvel zich voor dat de trammetjesfoto is mislukt. Niet zo erg, zou je dan denken: op internet moet er ook wel iets te vinden zin. Nou: vergeet het maar! Geen oude trammetjes. Het enige plaatje dat we kunnen bemachtigen is van een geel/rood model dat er al een stuk moderner uitziet. Vooruit dan maar: we moeten ons maar vasthouden aan de herinnering zoals die op de harde schijf in ons hoofd is opgeslagen. Hoe lang die houdbaar is? De jaren zullen het leren.

woensdag 01 juninaar de startpagina van deze site: Moustache tekst & beeld

 gereden: 74 km

In Loszburg parkeren we even om het stadje te bekijken en meteen een hapje te eten.

Als we weer verder gaan, blijven we de 294 volgen, ook weer noordwaarts, richting Freudenstadt. Daar rijden we het centrum in, op weg naar het Verkehrsamt om een stadplattegrondje te halen.

Het centrale plein van dit stadje is het grootste plein van heel Duitsland. In de loop der eeuwen hebben de inwoners het geregeld voor de kiezen gekregen: oorlogsgeweld, de pest en branden pleegden steeds een zware aanslag op het voortbestaan. Gelukkig bouwden de Freudenstadters na zo'n ramp het centrum weer op en nu is het een van de parels van het Zwarte Woud. Dat komt mede dankzij de vijftig fonteinen die het stadje telt.


het Ursental bijLoszburg

We vervolgen onze route iets meer naar het oosten, omdat we zo via Altensteig in Neubulach terechtkomen, waar onze volgende camping ligt: Erbenwald. Een Kurcamping, dus dat belooft wat!.Het is maar een stadje van ruim 5.000 inwoners, dus ze zijn vooral op de toerist -dus op ons- gericht.

Om nou te zeggen: we vallen ondersteboven van deze camping: dat niet. Het doet een beetje rommelig aan. En wij kunnen niet echt ontdekken waar dat onderdeeltje ''Kur'' zich bevindt.

We zijn best vlot op onze bestemming voor vandaag, dus we besluiten nog een wandelingetje langs de rivier de Dürrbach te maken.

Als we terug zijn op de camping gaat Loes natuurlijk weer aan de voorbereidingen voor een heerlijke maaltijd. Het is weer ''skøttelweer'', dus ik mag ook aan de slag om mijn bijdrage te leveren. De Cadac bewijst opnieuw, ondanks zijn geringe afmetingen, zijn kwaliteiten. Wij genieten tenminste heerlijk van het resultaat. Eén minpuntje willen we wel noemen: het is de fabrikant nog steeds niet gelukt een duidelijke markering aan te geven hoe ver het gas open of juist niet open staat. Dat moet toch echt beter kunnen.

 

 

donderdag 02 juni

 

gereden: 130 km

 

van Neubulach via Straubenhardt, Ettingen, Karlsruhe en Kandel naar Bad Dürkheim

We gaan weer wat verder naar het noorden. Op tijd vertrokken uit Neubulach en dan via de B296 en vervolgens de B294 door Straubenhardt naar Ettingen. Leuke Duitse dorpjes in een mooi landschap.

 

Als we bij Karlsruhe zijn, moeten we goed opletten: je kunt niet zomaar hetr centrum in. Dus zoeken we een parkeerplek, halen de fietsen van het rek en rijden dan door naar de Marktstrasze: altijd bingo als je midden in het centrum wilt zijn. Daar vinden we dan weer een lantaarnpaal om de stalen rossen aan te verankeren en dan gaan we te voet verder door deze prachtige historische stad.

Karlsruhe is eigenlijk een van de jongste steden van Duitsland. In de 19e eeuw bloeide de stad vooral op als centrum van kunst en cultuur. Sinds 1945 is het geen hoofdstad meer van de regio, maar heeft nog wel status dankzij het feit dat zich hier het hoogste gerechtshof van Duitsland bevindt.

De stad ontstond in 1715: toen besloot graaf Karl-Wilhelm von Baden-Durlach midden in zijn jachtgebied een imposant paleis te bouwen. Hier wilde hij de rest van zijn leven in rust doorbrengen, vandaar: Karlsruhe.

De open vleugels van het paleis -dat nadien nog werd uitgebreid door zijn opvolger- vormen de basis voor de waaiervorm die de stad nu kenmerkt.

 

We werpen in het 'voorbijgaan' nog even een blik op het paleis en dan beginnen we aan de eindsprint.

Het laatste deel van de route is weer wat westelijker gericht: richting de Weinstrasze om uiteindelijk te belanden in Bad Dürkheim.

Hier overnachten we in een Knaus campingpark in de Rheinland-Pfalz. Zoals we al hadden verwacht is het er erg druk: ze hebben iets meer dan 300 toerplaatsen. Het park is eigenlijk vol, maar iets voorbij de hoofdingang ligt nog een veldje dat speciaal geschikt is om er met je camper op te gaan staan.

 

ACSI - camping:

Knaus Bad Dürkheim

Eigenlijk is het daar ook vol, zodat het lastig is om aan stroom te komen, maar een bereidwillige buurman heeft zelf ook niet zoveel nodig. Als we bij hem op de aansluiting meeliften en de volgende ochtend vroeg kunnen worden 'afgekoppeld' is het goed te doen.
Wel moeten we nu voor het sanitair iets verder lopen, maar dat is wel schitterend mooi.

 

De avond wordt 'in gepaste rust' doorgebracht: met lezen en het bijwerken van het verslag. Bovendien is het weer hoog tijd om de foto's naar de harde schijf over te zetten.

 u ??