boven het Ruhrgebied langs naar huis

Vanaf Eschwege is het nog best een flink stuk naar Houten: ruim 500 kilometer. dat is echter geen punt, want ook nu hebben we geen haast. We leggen dit traject in ongeveer drie dagen af. Om te beginnen willen we allebei graag nog een keer naar Großalmerode. Loes is hier in de buurt geweest en ik heb er met het gezin jaren geleden veertien dagen gelogeerd in het huis van een glasblazer.

We gaan eerst redelijk noordwaarts, naar Allendorf, maar de bewegwijzering laat het hier afweten. Opnieuw zegt Germaine namelijk dat er geen satellietontvangst is. Dus kriskrassen we wat heen en weer, om dan uiteindelijk toch bij ons eerste reisdoel uit te komen.

Helaas: er is een ''kleine Umleitung'. Precies als we vlak voor het stadje zijn en naar het centrum willen rijden, worden we omgeleid.

donderdag 1 oktober

van Eschwege via Großalmerode en Kassel naar Naumburg

Dit schiet dus niet echt op, want als we uiteindelijk weer op de juiste weg zitten, is dat net voorbij het centrum. We hebben al aardig wat afgezocht en het regent, dus we besluiten toch maar geen plekje voor de Heppiebuzz te zoeken. Overigens krijgen we daar later spijt van, maar terugkeren doen we toch ook niet.

Op zoek naar vergane glorie

We zijn in ieder geval nog even op zoek gegaan naar vergane glorie: het station van Grossalemerode. Daar begon toen we hier destijds op vakantie waren de grote optocht met de versierde wagens en de muziek-korpsen.

Het is er nu erg stil, want zelfs de trein rijdt niet meer: tijden veranderen.

De volgende stop is het 25 kilometer verderop gelegen Kassel. Natuurlijk willen we hier het slot bezoeken: daar zijn we beiden al eerder geweest. Maar eerst gaan we richting het centrum, waar we ons overigens niets meer van kunnen herinneren. We zijn dus erg benieuwd.

Het valt niet mee om de juiste route te vinden, want je 'loopt' geregeld tegen eenrichtingsstraten aan en we weten eigenlijk geen straatnaam die we in het navigatiesysteem kunnen geven. En als we dan een beetje in het centrum zijn, blijkt het zo goed als onmogelijk een plekje voor de camper te vinden. Er zijn wel wat parkeerterreinen en ook garages, maar die worden door rood-witte hoogte-aanduidingen afgesloten voor 'te hoge' auto's. Zo te zien valt daar zelfs ons camperbusje onder.

Als we zo een tijdje zoekend hebben rondgecrosst en bovendien de omgeving hebben gezien, is het besluit snel genomen: we laten Kassel links liggen. We gaan door naar Naumburg, war we wederom een Acsii-camping zullen bezoeken. Het laatste stukje is een heel aardige route, dwars door 'landelijk gebied'.

Vlak voor we bij de camping zijn, zien we een stationsemplacement, waarop treinen staan  met ''redelijk achterstallig onderhoud''. Daar gaan we wat foto's van maken en dan blijkt het om een museum te gaan. In het -kennelijk voormalig- station Naumburg is een klein museum gevestigd en buiten staan wat spoorweg-attributen. Een van de loc's is mooi opgeknapt,maar aan de andere wagons en locomotieven zullen de vrijwilligers nog de handen vol hebben.

We leggen het laatste stukje af, en dan:

aankomst op camping:

Kneip-Kur Naumburg Edersee

Het was ons in de Acsii-gids al aangekondigd als een modern ingerichte camping en dat klopt. Het is een hartelijke ontvangst op kantoor, je krijgt hier ook je internetcode mee, en dan zoek je op een van de terrasvelden een plek. Die zijn allemaal rond een cirkelvormig middenveldje aangelegd,  lekker ruim en heel gezellig. je rijdt aan via de ene (meestal hogere) kant en de volgende dag kun je er via een andere route uit. Lekker rustig dus. Modern, prima schoon toiletgebouw en ook hier tellen we de welbekende 15 euro voor neer.

vrijdag 2 oktober

gereden: 199 km

van Naumburg via Brillon naar Datteln

Tussen twee natuurparken door: Amsberger Naturpark en Diemelsee

Als we de camping 's morgens verlaten, kunnen we inderdaad zelf ervaren hoe soepel dat gaat. We leveren de kaart voor de slagboom weer in en dan gaan we via niet al te grote wegen op weg richting Bad Arolsen. Dan westwaarts naar Brilon en vervolgens Meschede. De afstand is toch nog bet pittig, maar het verloopt allemaal prima. We rijden eigenlijk tussen twee Naturparken door: noordelijk het Amsberger Naturpark en zuidelijk Diemelsee. Het is hier dan ook een prachtige omgeving. Dat hebben we vandaag maar weer mee.

Als we Amsberg voorbij zijn, gaan we behoorlijk recht naar het noorden, richting Wert, want we willen snelweg 44 eerst even kruisen, voor we daaraan parallel  westwaarts gaan rijden. We gaan dan naar Unna.

Onderweg stoppen we nog weer even voor een mooi plaatje van een stadhuis.

We hoeven nu nog maar een klein stukje naar de camping in Datteln, via Wattrop. Als we daar aankomen gaan we eerst nog even naar een Getränkemarkt om wat Duitse biertjes te scoren, want na al die Tsjechië soorten zijn we nu toch weer blij met de Duitse variant.

aankomst bij de:

Haar-camping  

Voor het avondeten willen we graag gebruikmaken van de mogelijkheid in het eigen camping-restaurant te eten. We waren al gewaarschuwd: als er te weinig animo is, gaan ze -vanwege het naseizoen- niet aan de slag. Jammer.

De familie Weber, eigenaar van de camping, gebruikt als slogan:

 *Even er tussenuit voor het vakantiegevoel op familiecamping Weber*

Daar is geen woord verkeerd aan. Wij staan hier weliswaar maar één nacht, maart het ziet er hier goed uit. Er zijn toeristische plaatsen (ca. 30) voor tijdelijke campers. daar kun je net binnen of buiten de slagbomen staan, met gewoon alle nodige voorzieningen. Voor de camper is er ook een afvalverwerkingsstation beschikbaar.

Aan de overkant van de weg zit ook een restaurant, maar als we eenmaal binnen zijn en Loes ziet dat ze € 4,50 voor een glas huiswijn vragen, dan zijn we zo weer weg. Een ander restaurant zit iets verderop in het bos. Daar wandelen we dan maar naar toe. We hebben opnieuw weinig geluk: dit blijkt deze avond volledig afgehuurd voor de gasten van het naastgelegen hotel.

Terug naar de camper, waar Loes dan toch een eigen potje kookt. dan maar geen etentje buitenshuis waarmee we de vakantie hadden willen afsluiten. 

zaterdag 3 oktober

van Datteln via Hamminkeln en Emmerich naar Houten: thuis

We doen het rustig aan bij het vertrek. We hebben nog zo'n 200 kilometer te gaan, dus we schatten in dat we zo tegen twee uur thuis kunnen zijn.

Het eerste deel van de route voert weer door een Naturpark: de Hohe Mark. Opnieuw een schitterend gebied en nu we op de kaart kijken, beseffen we dat dit dus net over de Nederlandse grens ligt.

Dus misschien komen we hier nog wel eens wat uitgebreider terug.

We gaan nu verder richting Hamminkeln en dan steken we in een haast rechte lijn door naar Emmerich. Vanaf hier houden we richting Arnhem aan en dan nemen we het laatste stuk gewoon de A-12. het is hier nu toch niet druk en dit schiet lekker op.

Als we net over de grens zijn, gunnen we ons eerst even tijd voor een kop koffie bij de grote toekan.

Het laatste stuk is goed te doen. We zitten tenslotte weer op vertrouwd terrein en de drukte op de weg valt erg mee.

Het is kwart over een als we de buzz weer op de vertrouwde oprit zetten.

We noteren de eindstand van de kilometerteller:

225223 dat betekent dat we in totaal

3664 kilometer hebben afgelegd.