Nepal

Vancouver.

Camperreis augustus / september 2009
laatst gewijzigd: 23-07-2019

         

 

 

 

 

 

 

 

De berg Petrin

week 5
DEEL
drie
20 september t/m 26 september

Niet alleen de Praagse Burcht ligt hoog, ook het grote groengebied op de berg Petrin torent hoog boven de stad uit. je kunt er met een funiculaire komen, maar dan moeten we natuurlijk eerst weer met de metro naar het centrum. In ieder geval wil ik nog wat opnames maken bij het Dansende Huis. vanaf het metrostation Muzeum lopen we dus door diverse smalle straatjes westwaarts naar de rivier, maar het blijkt dat we iets ''te hoog'' zijn uitgekomen. Geen probleem: we hebben nu nog mooi de gelegenheid foto's te nemen van een ander stuk van de rivier met zijn fraaie bruggen.

woensdag 23 september

 naar het laatste hoogtepunt van

Praag


22º C 

We willen hier ook nog even kijken naar een 'heks', maar het winkeltje op de brug -waar we ons eerste exemplaar bijna tien jaar geleden kochten- blijkt te worden gerestaureerd, net als de hele brug trouwens.

 


Eerst echter gaan we naar DE bierbrouwerij van Praag: U Fleku. Er is niet zo heel veel meer te zien van het brouwproces, maar het wordt hier nog wel speciaal bereid. De brouwerij stamt uit 1499 en is daarmee gelijk een van de oudste  historische plekken van Praag.

Bestellen van een biertje gaat hier heel eenvoudig. Je steekt twee vingers in de lucht en dan krijg je twee pullen zwartgekleurd bier uit eigen brouwerij. Met zevenentwintig man wordt het wat lastiger: dat is even goed opletten ;-))

Als je een goede belichting achter het glas hebt, zie je dat het eigenlijk dieprood is. U Flek -13 procent- geurt licht naar caramel en is getooid met een schuimkraag die weigert in te zakken, hoe lang de bierpul ook staat.

Het is aardig druk voor het tandradbaantje. Langzaam schuifelen we naar binnen en dan mogen we in een best modern vervoermiddel stappen.

Bovenop de heuvel kun je de zogenoemde Praagse Eiffeltoren beklimmen, 60 meter hoog, maar wie mij wat beter kent weet dat ik zeker niet zo hoog ga. De eerste verdieping: dat vind ik -net als in Parijs- mooi zat. Natuurlijk heb je ook vanaf hier een prachtig uitzicht.

 

Overigens moet dit een kopie op schaal zijn van de echte Eiffeltoren, maar in mijn beleving zitten er toch behoorlijk wat uiterlijke verschillen in.

Je stijgt met de funiculaire steeds hoger boven de stad uit. Eenmaal boven kun je genieten van prachtige uitzichten.

Ook langs de balustrade kun je mooi over Praag uitkijken. Ik raap dus maar weer eens al mijn moed bij elkaar en kijk vooral door mijn lens, dan is het hoogtegevoel duidelijk minder.
Het moet gezegd: je hebt hier prachtige vergezichten. Het is altijd jammer dat het aan de horizon behoorlijk nevelig is, maar de plaatjes zijn er niet minder om.

We gaan via dezelfde weg terug, maar niet nadat we even op een bankje een broodje hebben genomen. Het is hier mooi groen aangelegd en hoewel het rozenseizoen bijna over is, kun je nog wel zien dat dit een heel mooi stukje moet zijn als ze allemaal bloeien..

 

Een heel indrukwekkend monument staat aan de voet van de Petrin-heuvel. Het verbeeldt de mensen die door het communistische regime zijn onderdrukt, beknot in hun vrijheid.

Door hen in een rij te zetten, geeft de kunstenaar de verschillende fases weer van ''vernietiging van de mens''. Eerst mist slechts één van de ledematen, dan twee en meer naar achteren in de rij is er sprake van een bijna totale verwoesting. Beeldhouwer Olbram Zoubek en architecten Jan Kerel en Zdenek Hoelzel zijn de makers. Helaas is een van de beelden verdwenen bij een bom-aanval in 2003.

 

Op het vervolg van onze wandeling schieten we nog wat plaatjes van Praagse bruggen, gevels en details van muurversieringen. Ook hier weer fraaie voorbeelden van Jugendstil.

We lopen langzamerhand richting Dansende Huis, langs de sluizen in de Moldau, want ook hier willen we nog een en ander op beeld vastleggen. 

Het is een geweldig gezicht om over de rivier uit te kijken, de prachtige omgeving te zien, de fraaie afwerking van de gevelpartijen en vooral natuurlijk ook de schitterende details die te bewonderen vallen. We weten overigens dat de stad een paar jaar geleden te kampen heeft gehad met forse overstromingen, maar zover wij kunnen zien, is daarvan gelukkig nu niets meer zichtbaar. Als we de huidige sitautie vergelijken met die zoals we die tien jaar geleden aantroffen, dan is er opnieuw heel veel opgeknapt en in oude glorie hersteld.

Om de rivier bevaarbaar te houden, zijn er sluizen aangelegd en we zijn eigenlijk verrast door het mooie plaatje dat dit oplevert.

 

Het dansende huis is echt een must bij een bezoek aan Praag. De vraag is natuurlijk: is dit mooi? Daarover zijn -zoals over veel zaken trouwens- de meningen nogal verdeeld. Als je aan de linkerzijde van de brug -Jiraskjuv most- kijkt zie je prachtig historische gevels en dan ineens, op de hoek aan de rechterkant het Dansende Huis. Het veroorzaakte dan ook veel opschudding. De architecten van het eigenaardige bouwwerk waren de Tsjech Vlado Milunić en de Canadees Frank Gehry. Het huis lijkt een beetje op een danspaar en werd daarom eerst ‘Fred en Ginger’ genoemd, naar het dansende acteurskoppel Fred Astaire en Ginger Rogers.

Het gebouw staat naast het huis waar de Tsjechische ex-president Vaclav Havel woonde van zijn kindertijd tot in de jaren '90. Hij steunde het plan om op de lege plek naast zijn huis een opvallend gebouw neer te zetten. Havel hoopte dat het een cultureel centrum zou worden. Dat is dus niet gelukt: er zit een kantoor in. Op het dak ligt een Frans restaurant: alleen dat is niet voor 'publiek' toegankelijk. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht over de stad.

Op de terugweg naar het centrum ontdekken we in een zijstraat een leuke tent waar we ons aan een Tsjechisch biertje tegoed kunnen doen. Je loopt een trap af, komt dan in een soort kelderverdieping en als je naar achter doorloopt krijg je de uitgang naar de patio.

Niet al te groot, maar erg gezellig en je zit hier mooi overkapt. We laten dus een mooie pul van dat goudgele vocht aanrukken en proosten op ons geslaagde stadsbezoek.

 

We sluiten de dag af met een etentje bij een restaurant dat we 's morgens tijdens onze rondwandeling al hadden ontdekt: Wolfgang (Uhelny Trh. 1). Volgens de kaart woonde Mozart hier in 1787.

Het is er heel rustig: dat zou te denken kunnen geven, maar wij genieten er van een heerlijk Tsjechische maaltijd Garlic en Mexico (!) beef. Eenvoudig, smakelijk en goed van prijs (776 kronen).

in en rond Pilsen