De berg Petrin
week 5
DEEL
drie
20 september t/m 26 september
|
Niet alleen de Praagse
Burcht ligt hoog, ook het grote groengebied op de berg Petrin torent
hoog boven de stad uit. je kunt er met een funiculaire komen, maar dan
moeten we natuurlijk eerst weer met de metro naar het centrum. In ieder
geval wil ik nog wat opnames maken bij het Dansende Huis. vanaf het
metrostation Muzeum lopen we dus door diverse smalle straatjes westwaarts
naar de rivier, maar het blijkt dat we iets ''te hoog'' zijn uitgekomen.
Geen probleem: we hebben nu nog mooi de gelegenheid foto's te nemen van
een ander stuk van de rivier met zijn fraaie bruggen.
|
woensdag
23 september
naar
het laatste hoogtepunt van
Praag
22º C
|
We willen hier ook nog
even kijken naar een 'heks', maar het winkeltje op de brug -waar we ons
eerste exemplaar bijna tien jaar geleden kochten- blijkt te worden
gerestaureerd, net als de hele brug trouwens. |
|
|
|
Eerst echter gaan we
naar DE bierbrouwerij van Praag: U Fleku. Er is niet zo heel veel meer
te zien van het brouwproces, maar het wordt hier nog wel speciaal
bereid. De brouwerij stamt uit 1499 en is daarmee gelijk een van de
oudste historische plekken van Praag.
Bestellen van een
biertje gaat hier heel eenvoudig. Je steekt twee vingers in de lucht en
dan krijg je twee pullen zwartgekleurd bier uit eigen brouwerij. Met
zevenentwintig man wordt het wat lastiger: dat is even goed opletten
;-))
Als je een goede
belichting achter het glas hebt, zie je dat het eigenlijk dieprood is. U Flek -13 procent- geurt licht naar caramel en is getooid met een
schuimkraag die weigert in te zakken, hoe lang de bierpul ook staat. |
|
|
|
Het
is aardig druk voor het tandradbaantje. Langzaam schuifelen we naar binnen
en dan mogen we in een best modern vervoermiddel stappen.
|
|
Bovenop de heuvel kun
je de zogenoemde Praagse Eiffeltoren beklimmen, 60 meter hoog, maar wie
mij wat beter kent weet dat ik zeker niet zo hoog ga. De eerste
verdieping: dat vind ik -net als in Parijs- mooi zat. Natuurlijk heb je
ook vanaf hier een prachtig uitzicht.
Overigens moet dit een
kopie op schaal zijn van de echte Eiffeltoren, maar in mijn beleving
zitten er toch behoorlijk wat uiterlijke verschillen in. |
Je
stijgt met de funiculaire steeds hoger boven de stad uit. Eenmaal boven
kun je genieten van prachtige uitzichten.
|
Ook langs de
balustrade kun je mooi over Praag uitkijken. Ik raap dus maar weer eens
al mijn moed bij elkaar en kijk vooral door mijn lens, dan is het
hoogtegevoel duidelijk minder.
Het moet gezegd: je hebt hier prachtige vergezichten. Het is altijd
jammer dat het aan de horizon behoorlijk nevelig is, maar de
plaatjes zijn er niet minder om. |
|
|
We gaan via dezelfde
weg terug, maar niet nadat we even op een bankje een broodje hebben
genomen. Het is hier mooi groen aangelegd en hoewel het rozenseizoen
bijna over is, kun je nog wel zien dat dit een heel mooi stukje moet
zijn als ze allemaal bloeien.. |
|
Een
heel indrukwekkend monument staat aan de voet van de Petrin-heuvel. Het
verbeeldt de mensen die door het communistische regime zijn onderdrukt,
beknot in hun vrijheid.
Door hen in een rij te
zetten, geeft de kunstenaar de verschillende fases weer van
''vernietiging van de mens''. Eerst mist slechts één van de ledematen,
dan twee en meer naar achteren in de rij is er sprake van een bijna
totale verwoesting. Beeldhouwer Olbram Zoubek en architecten Jan Kerel
en Zdenek Hoelzel zijn de makers. Helaas is een van de beelden verdwenen
bij een bom-aanval in 2003.
|
|
Op
het vervolg van onze wandeling schieten we nog wat plaatjes van Praagse
bruggen, gevels en details van muurversieringen. Ook hier weer fraaie
voorbeelden van Jugendstil.
We lopen langzamerhand
richting Dansende Huis, langs de sluizen in de Moldau, want ook hier
willen we nog een en ander op beeld vastleggen. |
|
Het is een geweldig
gezicht om over de rivier uit te kijken, de prachtige omgeving te zien,
de fraaie afwerking van de gevelpartijen en vooral natuurlijk ook de
schitterende details die te bewonderen vallen. We weten overigens dat de
stad een paar jaar geleden te kampen heeft gehad met forse
overstromingen, maar zover wij kunnen zien, is daarvan gelukkig nu niets
meer zichtbaar. Als we de huidige sitautie vergelijken met die zoals we
die tien jaar geleden aantroffen, dan is er opnieuw heel veel opgeknapt
en in oude glorie hersteld.
Om de rivier bevaarbaar
te houden, zijn er sluizen aangelegd en we zijn eigenlijk verrast door
het mooie plaatje dat dit oplevert. |
|
|
Het dansende huis is
echt een must bij een bezoek aan Praag. De vraag is natuurlijk: is dit
mooi? Daarover zijn -zoals over veel zaken trouwens- de meningen nogal
verdeeld. Als je aan de linkerzijde van de brug -Jiraskjuv most- kijkt
zie je prachtig historische gevels en dan ineens, op de hoek aan de
rechterkant het Dansende Huis. Het veroorzaakte dan ook veel
opschudding. De architecten van het eigenaardige bouwwerk waren de
Tsjech Vlado Milunić en de Canadees Frank Gehry. Het huis lijkt een
beetje op een danspaar en werd daarom eerst ‘Fred en Ginger’ genoemd,
naar het dansende acteurskoppel Fred Astaire en Ginger Rogers.
|
Het gebouw staat naast
het huis waar de Tsjechische ex-president Vaclav Havel woonde van zijn
kindertijd tot in de jaren '90. Hij steunde het plan om op de lege plek
naast zijn huis een opvallend gebouw neer te zetten. Havel hoopte dat
het een cultureel centrum zou worden. Dat is dus niet gelukt: er zit een
kantoor in. Op het dak ligt een Frans restaurant: alleen dat is niet voor
'publiek' toegankelijk. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht over de
stad. |
|
|
Op de terugweg naar het
centrum ontdekken we in een zijstraat een leuke tent waar we ons aan een
Tsjechisch biertje tegoed kunnen doen. Je loopt een trap af, komt dan in
een soort kelderverdieping en als je naar achter doorloopt krijg je de
uitgang naar de patio.
Niet al te groot, maar
erg gezellig en je zit hier mooi overkapt. We laten dus een mooie pul
van dat goudgele vocht aanrukken en proosten op ons geslaagde
stadsbezoek. |
|
|
We sluiten de dag
af met een etentje bij een restaurant dat we 's morgens tijdens onze
rondwandeling al hadden ontdekt:
Wolfgang (Uhelny Trh.
1). Volgens de kaart woonde Mozart hier in 1787.
Het is er heel rustig:
dat zou te denken kunnen geven, maar wij genieten er van een heerlijk
Tsjechische maaltijd Garlic en Mexico (!) beef. Eenvoudig, smakelijk en goed van prijs
(776 kronen).
|
|