Nepal

Dresden.

Camperreis augustus / september 2009
laatst gewijzigd: 18-05-2019

  op verkenning in het Reuzengebergte  vanuit het reuzengebergte via Jicin naar Brno       

 

Zaterdag 28 augustus

 

gereden: 86 km

 

van Dresden via Pirna en Stadt Werther naar Hinterhermsdorf

 

We hebben netjes op tijd aan alle plichtplegingen voldaan: betaald, vuilwater afgevoerd en gaan dus op weg naar onze volgende bestemming. Die ligt maar zo'n 60 kilometer verder, maar we hebben een route met een ommetje gekozen, namelijk via Pirna en dan iets noordelijker van de Elbe de zogenoemde Malerweg volgen. Jammer: we hadden ons iets beter moeten voorbereiden: dat blijkt een wandelroute te zijn (maar wel van vele tientallen kilometers) en dus komen we met de buzz in de problemen. Maar dat weten we nu nog niet.

Een van de straatjes in Pirna, met op de achtergrond het slot.

Pirna blijkt een alleraardigst stadje.

 We parkeren de Heppiebuzz op de parkeerring rond het centrum, direct langs de verhoogd liggende spoorbaan. Kaartje kopen bij de automaat: voor een euro mogen we blijven staan tot maandagmorgen negen uur. Het is namelijk zaterdag en dan geldt er na tweeën 's middags geen parkeerregeling meer, omdat dan toch alle winkels dicht gaan.

We hebben dus alle tijd om op ons gemak al het moois te bewonderen dat in dit stadje te vinden is.

 

Bijna aan het eind van onze wandeling komen we bij het mooiste stukje van Pirna; het stadhuis. We hebben bovendien de mazzel dat er mooie fotowolken hangen, dus dat levert een geweldig plaatje op.

  

 

De Malerweg is een prachtige route

Bij het VVV vragen we nog even naar de dichtstbijzijnde supermarkt, want in Pirna zelf raakt het al aardig uitgestorven. Geen probleem, als we inderdaad de noordoever van de Elbe volgen, dan komen we na 3 kilometer een Kaufland tegen en die is tot vanavond negen uur open. Nou, zo laat zullen we het niet maken.

De weg er naar toe blijkt inderdaad heel makkelijk te vinden.

 

De route verloopt verder via kleine dorpjes die de 'basis' vormen voor een schilderachtige route. De Malerweg, het Schilderspad, is genoemd naar de schilders uit de Romantiek, die hier kwamen wandelen en schilderen. Eén van die schilders was Caspar David Friedrich.


Zij bewonderden in het Elbsandsteingebirge het romantische landschap met zijn "wilde Schluchten, schroffe Felsen und atemberaubenden Aussichten".

We hadden deze route thuis al opgezocht als 'aanbevelenswaardig', en nu willen we dus in de praktijk zien hoe mooi deze omgeving is.

 

Na Pirna kunnen we 'iets lager doorsteken' via Dorf Wehlen en dan naar Stadt Wehlen. Daar gaan we dan de -bewegwijzerde- route volgen.

We volgende het noordelijk deel van de route, van Pirna tot aan Hinterhermsdorf.

We komen in een klein en smal straatje, gaan onder een (stads)poortje door waar het -tegenliggende- verkeer op elkaar moet wachten en dan komen we op een pleintje. behoorlijk druk met voetgangers, veel meer past er ook niet op, en dan blijkt dat autoverkeer helemaal niet verder mag.. We keren dus, gaan weer een ander smal straatje in en dan merken we dat we ook daar niet verder kunnen. Dan maar weer terug onder het poortje door, op zoek naar alternatieven. Die blijken er echter niet te zijn!

Achteraf ontdekken we dat de Malerweg alleen geschikt is voor voetgangers. Je kunt wel van het ene dorp naar het andere komen, maar dan moet je gewoon je navigatie-systeem volgen. De mooie plaatjes met een uitzicht van bovenaf op de rivier de Elbe zijn dus niet voor ons weggelegd. Om toch een indruk te geven hoe mooi dat is, halen we er maar een -met dank aan Piet Smulders-  van het internet.

Wij rijden door naar Hinterhermsdorf en komen dan al snel in een schitterend mooi gebied: het National Park Sachsische Schweiz. Uiteraard stoppen we hier voor een aantal foto's en neemt Loes de video.

Het laatste stuk naar de camping is een heerlijk lokaal weggetje.

Schitterend: het National Park Sachsische Schweiz

 

aankomst op camping:

Thorwaldblick

 

Dit is wederom een heel mooie camping. Goed opgezet, leuke plekken.

We bezoeken ht noordelijk deel: rond Teplice

 

Week 1
DEEL
drie
23 augustus t/m 29 augustus

Dat klopt helemaal. We hebben er een lekker gangetje in, want Dresdens centrum ligt duidelijk lager dan de camping bij Mockritz. Dat belooft nog wat voor de terugweg. Het laatste stukje rijden we naar het station, want dat moet volgens het kaartje een informatie-centrum zijn.

We zien dat niet direct, dus vragen we het aan twee agenten. Ze wijzen op het bord aan de overzijde van de straat: nog een kilometer die kant uit, en dat is dus via de voetgangerszone.
Niet dat fietsers zich daar wat van aantrekken, maar wij vinden het toch asociaal en gaan netjes lopen. Als we even verderop een 'Parijs/Canadese' fontein vastleggen, krijgen we de inmiddels haast standaard vakantie-melding: cassettekoppen van de video reinigen.

Tot overmaat van ramp blijkt het bandje van de reinigingscassette vast te lopen. Met veel kunst en vliegwerk kunnen we dat weer herstellen en slagen we er zelfs in de knoppen een reinigingsbeurt te geven.

Vrijdag 27 augustus

gereden: 10 km.

Op de fiets naar Dresden

 

De camping ligt in een van de zuidelijke wijken van de stad, dus het is slechts 5,4 kilometer fietsten naar de Altstad. Dat wil zeggen: je gaat linksaf bij de camping, bij de verkeerslichten nogmaals linksaf en dan rij je zo op het centrum aan.

Als we over de Neumarkt lopen, zijn ze daar net een manifestatie aan het opzetten voor ''Gezond leven, meer bewegen.''

Loes kan zo beginnen als lid van het Deutsches Rotkreuz.

 

Gevarieerde stadswandeling

Het VVV blijkt nog verder dan gedacht, maar eenmaal gevonden bij de Neumarkt kunnen we de gebruikelijke stadsplattegrond vragen. Dat gaat soepel, maar op de vraag waar we de fietsen veilig kunnen stallen kijkt 'Dieter' ons glazig aan: wat is dat voor een vraag. Zijn collega springt hem te hulp ''overal staan beugels (fietsklemmen)en daar maak je hem aan vast.'' Bedankt! Wij kiezen er vervolgens voor naast de VVV de tweewielers aan het bouwhek te zetten (ze zijn hier de straat aan het repareren en zo te zien duurt dat nog wel een paar dagen).

We beginnen onze wandeling door de stad en komen als eerste terecht bij de Kruiskerk.

 

De Frauenkirche is prachtig gerestaureerd

 

Uiteraard komen we bij het vervolg van onze route bij de beroemde Frauenkirche. We weten dat het heel druk kan zijn met bezoekers voor de kerk, maar we hebben veel geluk. Hoewel juist een van de ingangen wordt gesloten, staan wij bij een groep van zo'n 75 man voor ons. Met een minuut of drie echter zijn we al binnen.

Er mag volgens allerlei bordjes en een streng kijkende mevrouw in de kerk niet worden gefotografeerd, maar eenmaal binnen blijkt dat niemand zich daaraan houdt. Wij doen dus ijverig mee met filmen en fotograferen, want zoveel moois wil je natuurlijk ook later nog eens bekijken. Heel opvallend aan deze kerk zijn de zachte kleuren, die een heel mooie combinatie vormen. Echt een prachtig staaltje vakmanschap. Daarnaast valt ook de vorm van de kerk op: het is een koepelkerk, zonder zijbeuken dus en je hebt vanaf elke plaats een goed zicht op het altaar.

De koepel van de Frauenkirche beheerste meer dan twee eeuwen lang het stadsbeeld van Dresden. In 1945 viel het echter ten prooi aan het grote bombardement. De indrukwekkende ruïne werd een gedenkteken tegen oorlog en verwoesting. na de hereniging van beide Duitslanden werd de wederopbouw voortvarend ter hand genomen, gefinancierd met giften uit de hele wereld. De kerk is in oktober 2005 opnieuw ingewijd. Nu zij in oude luister is hersteld, is zij het symbool voor verzoening en vrede. Licht, elegant en van een onvergelijkelijke schoonheid heeft de Frauenkirche haar plaats in het Elbepanorama van Dresden weer ingenomen. Het koor met zijn gemarmerde zuilen en fijn beschilderde balustraden verspreidt een luisterrijke glans. Zelfbewust beheerst de grote stenen koepel weer het stadsbeeld

In de kerk staat als herinnering aan het bombardement het oude, gesmolten kruis. Na de restauratie werd de koepel met een nieuw, moderner exemplaar bekroond.

 

We kunnen ook nog even naar beneden, de Unterkirche ofwel de crypte bezoeken en ook daar maken we gebruik van.

 

De vesting is nu flaneerboulevard

 

We maken vervolgens een stadswandeling door Dresden, langs de voornaamste punten zoals die staan aangegeven op het stadsplattegrondje. Natuurlijk komen we daarbij terecht bij de 'vesting''  die tegenwoordig vooral dienst doet als flaneerboulevard. Van hieruit heb je een mooi uitzicht op de Elbe, waar enkele oude raderboten liggen afgemeerd. Die maken nog een aantal keren per dag hun rondvaart met toeristen om hen deze mooie stad vanuit een ander perspectief te laten bekijken.

 

 

Om onze rondwandeling in stijl te beëindigen, neemt Loes een rode wijn en ga ik voor het bier; het is tenslotte binnen de bierzone, dus de kuiten moeten dit aankunnen, alvorens het bier zover is gezakt.

Eenmaal weer op de camping, wordt uiteraard het vakantieboek bijgewerkt: de foto's ingelezen, bewerkt en bij het verslag op de computer gezet.