Nepal

 

 

 

 

 

 

 

 

Reizen en
ontdekken

 

Finestrat mei 2009

Verkoeling in het zwembad

  laatst gewijzigd: 06-02-2022

Op weg naar de Spaanse zon in Finestrat Een gelukkig weerzien in Finestrat

Slenteren door oud-Benidorm

Twee dagen bij la Sonrisa We verkennen het achterland

Alicante, Elche en terugvlucht met een verhaal De terugvlucht met vertraging

 

maandag 25 mei

 

 

Spetteren en spatteren

We hebben nu een heerlijk ontspannen, rustige nacht gehad en worden pas om kwart voor negen wakker. Tegen negenen gaan we aan tafel voor het ontbijt en dan gaan mama Esther en oma Loes samen met Robert boodschappen doen.. Papa Sander en Opa passen op de tweeling, die zich overigens op het enorme terras uitstekend vermaken. Er liggen bijvoorbeeld heel veel steentjes en daar kun je tijen mee zoet zijn door ze in een bakje te scheppen, het bakje om te kiepen en dan opnieuw te gaan scheppen.

Startpagina Moustache tekst & beeld

Als even over twaalf de boodschappenploeg weer terug is en we een broodje hebben gegeten, is het voor Iris en Laura tijd voor de siësta. Wij genieten van de zon, hoewel het nu even meer de tijd is om de schaduw op te zoeken.

 

Robert mag vanmiddag weer in het zwembad en als de dames uit bed zijn willen ze uiteraard ook in het pierenbadje. Sterker nog: ze willen graag in het diepe deel en -met de zwemvlinders om- mag dat onder begeleiding van mama en oma ook.

Intussen schiet ik wat foto's, onder andere van het uitzicht vanaf onze veranda.

 

 

Volop genieten in  het bad

Sander heeft een zwemband ontdekt in de vorm van een autoband en de lucht uit zijn longen zorg ervoor dat de band mooi rond wordt. Hiermee vermaakt Robert zich uitstekend: hij ontdekt dat hij door het bewegen van zijn voeten heel snel kan draaien. Als Sander hem probeert nat te spatten, keert hij zich razendsnel om.

Roetsjen van de glijbaan

De eerste dag was Robert nogal geschrokken van het effect van de glijbaan. Hij had zijn armvlinders niet om, roetsjte toch het diepe in dat bovendien heel erg koud was. Dat zag hij dus niet zo zitten om een tweede keer te doen. Opa ging echter ook het zwembad in -op zich al redelijk bijzonder- en die zette Robert vanuit het bad op het eind van de glijbaan, om zo het zelfvertrouwen terug te laten komen. Dat werkte: want even later gleed Robert zelf weer van de baan -nu wel met vlinders om- en op voorwaarde dat opa hem in het water opving. Dat lukte prima en ook met het naar beneden laten glijden van een plastic theepotje, en opa die dan op tijd moet wegduiken, kun je je -zoals bleek- uitstekend vermaken.

De maaltijd was deze dag een creatie van Esther... maar wel; met hulp van Laura.

En na alle voorbereidingen is het weer tijd voor het spel: Triomino.

Als na het avondeten de meisjes weer op bed liggen en even later ook Robert op één oor gaat, keert de rust weer en kunnen de volwassenen genieten van die heerlijk zomeravonden waaraan de Costa Blanca zo rijk is. Een wijntje, een biertje en wat zoutjes erbij, de langzaam ondergaande zon -helaas niet rood- en dan de terrasverlichting aan. Een beetje lezen, af en toe een spelletje -voor de twee dames- en je tenslotte overgeven aan het strooi-effect van Klaas Vaak: weer een dag voorbij.

Als de schemering valt, zien we tegen de berg een bijzonder effect.

 


Een prachtig effect van de lichtval tegen de berg: El Puig

 

Tien dagen aan de Costa: