Nepal

Reizen
en
ontdekken

 

Finestrat mei 2009

La Sonrisa  - de glimlach

  laatst gewijzigd: 27-07-2023

Op weg naar de Spaanse zon in Finestrat

Verkoeling bij het zwembad Slenteren door oud-Benidorm

Twee dagen bij la Sonrisa We verkennen het achterland

Alicante, Elche en terugvlucht met een verhaal De terugvlucht met vertraging

zondag 24 mei

 

 

Het gelukkig weerzien...

We hebben redelijk geslapen, maar de hele affaire blijft toch aan je knagen. We genieten kort van het mooie uitzicht en gaan dan  ontbijten -er is van alles zowel warm als koud overvloedig aanwezig- en dan gaan we beneden eerst via internet op zoek naar een telefoonnummer van La Sonrisa. Want dat is in ieder geval een leermoment na gisteren: zelfs als je samen reist, moet je allebei een telefoonnummer en uiteraard liefst ook een adres bij je hebben.

Dat laatste hebben we echter op de website nooit kunnen vinden.

Startpagina Moustache tekst & beeld

Het lukt: we kunnen bellen en stellen van Marjan de rest van de familie gerust: met een drie kwartier komen we eraan. Sander en Renate stonden net op het punt om opnieuw naar de luchthaven af te reizen en dan vervolgens ons als vermist op te geven. Pfoehheeeh.. zo heftig hadden we ons dat ook niet gerealiseerd. In ieder geval is iedereen weer blij en kunnen de tranen worden gedroogd en de ervaringen van beide kanten worden uitgewisseld

Natuurlijk maken we ook nog even ene foto van de inrit die we dan hebben gemist. Tegen de rots staat met grote letters in geel La Sonrisa, maar die zijn 's avonds niet verlicht. Als je rijdt, let je vooral op een bord langs de weg, maar dat is er nu juist weer niet. Er is ook geen andere verlichting. Toch snappen we niet dat we deze oprijlaan hebben kunnen missen. In ieder geval is wel duidelijk dat de aanduiding het beste kan zijn ''Na de afslag Balcon de Finestrat nog 800 meter doorrijden en dan bij de postbussen rechts de weg in: Carreira 25 (dat staat ook bij de postbussen, hoewel het geen officiële straataanduiding schijnt te zijn.

 

We zijn allemaal hard toe aan koffie en dat staat gelukkig al klaar. We krijgen nu ook wat tijd om te kijken naar het appartement zelf en het terrein waarop alles is gebouwd.

Het ziet er echt formidabel uit en ook de uitzichten naar onder meer de Puig Campana zijn schitterend. 

Natuurlijk maken we ook daar wat foto's van.

 

De middag brengen we door met wat spelletjes, computerverslag maken en lezen of puzzelen. Na drieën, als de ergste warmte voorbij is, mogen de kinderen het zwembad in.

Wij gaan samen nog even met de auto naar het dorp Finestrat. Natuurlijk willen we gewoon zien hoe dat eruit ziet, maar we zijn ook nieuwsgierig om bij daglicht te ontdekken waar we zijn terecht gekomen, nadat we de 'Sonrisa-oprijlaan' hadden gemist.

 

 

We parkeren de auto even, lopen wat in het centrum rond en gaan dan alweer snel terug. Er valt niet veel te beleven.

Aan het eind van de middag vragen we even hoe laat de restaurantjes in Finestrat open gaan, maar dat blijkt echt Spaanse tijd te zijn: niet eerder dan zeven uur. Dat vinden we vooral voor de tweeling van twee te laat, dus nemen we de auto naar Finestrat-strand. Daar vinden we een fish & chips, van een Engels/Chinees echtpaar.

Klein, bescheiden, maar wel lekker eten en daar gaat het tenslotte om.
We genieten volop.

Finestrat is een dorp van zo'n 5.000 inwoners, vooral bekend door zijn bergsport-mogelijkheden. Dat is allemaal mogelijk dankzij de berg El Puig. Maar ook het strandleven heeft zijn aantrekkingskracht: wie hier op het strand ligt, kan de hele dag de zon in zijn gezicht hebben zonder van plek te veranderen.

Het is een behoorlijk langgerekte gemeente, zich uitstrekkend vanaf het strand tot ver in het binnenland. Daar ligt het eigenlijke centrum: klein, maar wel gezellig.

Hier zijn we dus gisteren ook al geweest: in de doorgaande straat hebben we bij een café de weg gevraagd. We werden toen teruggestuurd in de overigens juiste richting. Alleen: als je vanaf die klant komt, rij je zeker langs de donkere oprit.

's Avonds, als het jonge spul op één ligt -het duurt trouwens best een tijd voordat Klaas Vaak de weg naar Finestrat heeft gevonden- is het tijd voor de groters. We kletsen wat, lezen, doen een spelletje en bekijken wat we de volgende dag gaan doen. Ester en Sander hebben dan met de  kinderen een eigen programma: er is niet zo heel ver weg een prachtig themapark waar water centraal staat: Aquamundo, een groot zwemparadijs. Wij kiezen voor geschiedenis: we gaan kijken hoe oud-Benidorm eruit ziet.

  Tien dagen aan de Costa: afkoelen in het zwembad