We overnachten in Huanne, op Acsi-camping Du Bois de Reveuge (983) We verblijven hier twee dagen en gaan dan door richting Perpignan.

Door de Vogezen naar de Cevennes

week 2, deel 2
17 t/m 22 mei 2008
Huanne/Montmartin - Cormoranache - Brives-Charensac.

Dinsdag 20 mei            gefietst 23 km

We lassen vandaag een rustdag in,
in Huanne.

Dagelijkse boodschappen in Rougemont

Redelijk op tijd zijn we gaan fietsen gaan we naar een dichtbij gelegen dorp: Rougemont, want hier in Huanne zit geen super. Deze in Rougemont is zelfs speciaal op campinggasten ingesteld, want ze hebben er allerlei artikelen die je daarvoor kunt gebruiken en wellicht vergeten bent mee te nemen. Wij houden het bij de dagelijkse boodschappen en een nieuwe gasaansteker: het exemplaar dat Loes in het kerstpakket had zitten, heeft de geest gegeven. We gaan terug naar de camping –waar we nog wat genieten van de zon die er af en toe tussendoor komt. Na de lunch –als ik aan dit verhaal verder schrijf- wordt het echter steeds minder en komt er een stevige, koude wind opzetten.

Woensdag 21 mei              gereden 253 km

We leggen vandaag de  route af:
van Huanne Montmartin naar Cormoranche.
 

We vertrekken om kwart over tien, nadat we bij de receptie onze schulden hebben voldaan.

Bezoek aan vestingstad Besançon

Het eerste deel van de route voert naar Baume les Dames en dan volgen we de N83 richting Besançon. We hebben vastgesteld -mede op basis van de informatie in de Frankrijkgids- dat we een bezoekje aan deze vestingstad niet over kunnen slaan.

Dus parkeren we redelijk in het centrum van deze 123.000 inwoners tellende stad, in de bocht van de rivier de Doubs. We lopen naar het centrum, uiteraard als eerste op zoek naar het toeristenbureau. Daar krijgen we weer keurig een plattegrondje en wordt de plek van de astronomische klok aangewezen, die zich bij de kathedraal bevindt.

We hebben dan al een stukje binnenstad verkend en gaan dus op weg naar de Cathedrale St. Jean. Dat blijkt toch nog een aardig stukje lopen en we moeten rekening houden met onze parkeertijd. Dus gaan we eerst de buzz ophalen, wat bijna niet gaat lukken, omdat een Française mij plotseling achteruitrijdend -zonder te kijken- bijna van de sokken  rijdt. Slechts met een flinke klap op haar auto, vergezeld door enige Franse vloeken, dat gaat me nog steeds goed af ;-)) - kan ik nog net op tijd opzij springen. Ik kom er met de schrik af. Op de terugweg nemen we nog even een foto nemen va een oudere heer die vragend in de straalpijp van een waterslang kijkt. Het blijkt een beeldhouwwerk, waarbij op de achtergrond een jongetje de kraan dicht houdt dan wel plotseling opendraait.

Als er voorbijgangers naar dit museum lopen -want daar staat dit kunstwerk op et voorplein- dan spuit er een straal water in 's mans gezicht.

Mâcon laten we links liggen

Als we de buzz eenmaal hebben opgehaald om daarmee naar de kathedraal te rijden, blijkt dit een moeilijke opgave. We zien alsnog van een bezoek aan de astronomische klok af en rijden door via de N83 in de richting van Arbois. De route die we nu volgen gaat vrij recht naar het zuiden, maar wel parallel aan de snelweg. Wij houden de relax-gang aan. We volgen nu de D971 -dat is ietsje om, maar wel weer toeristisch- en gaan dan weer wat meer zuidwaarts via de D933 die ons zo op Cormoranche-sur-Saone laat afstevenen.

De beroemde wijnstad Mâcon laten we dus links liggen (nou ja, eigenlijk rechts) want anders zouden we wel heel erg laat op onze overnachtingsplek aankomen. We genieten wel van het gelijknamige rode vocht, zodra we ons op camping De la Pierre Thorion hebben geïnstalleerd.

Het is er wederom een uit de Acsi-gids, maar we vergeten hier een goede foto van standplaats en omge-ving te maken. Het moet een schitterende camping zijn, aan een groot meer, maar daar zien wij  iets van. Wij zijn al blij dat we met de benen languit kunnen en hoeven niet zo nodig een rondje om.

Donderdag 22 mei     gereden 292 km

Het af te leggen traject voert vandaag:

van Comoranche naar Brives-Charensac.

We verlaten de camping om 09.30 uur en zitten weer snel op een klein stukje D51 in zuidelijk richting, naar Lyon. Die stad laten we echter links liggen. eerst echter gaan we er westelijk omheen. maar eerst een stukje binnendoor, met een extra rondje 'rondpoint' om in de goede richting op de D933 te komen. Jammer, want nu zitten we achter een oplegger die net 40 rijdt.

 Er is voorlopig ook geen mogelijkheid er langs te komen: of we komen door een dorp waar je maar 50 of zelfs 30 mag rijden, of er zitten onoverzichtelijke bochten in de weg, of er is een middenberm. Denk je eindelijk: nu misschien??? dan komen er tegenliggers. Maar goed, ook dit gaat over en dan rijden we al aardig in de buurt van Villefranche-sur-Saône. We volgen nu een heel eind de N88, maar ontkomen er niet aan een stuk door Lyon te rijden (omdat we in ieder geval de snelweg willen vermijden). Dat lukt in het begin heel aardig: Loes-Tomtom komt alle plaatsjes tegen die we vooraf hebben genoteerd. Maar Lyon is groot en op een gegeven moment zijn we de draad een beetje kwijt. We zien namelijk iets te laat de aanduiding staan dat we de peripherique moeten hebben en komen nu echt in het centrum. Overigens rijdt dat redelijk door op een weg die evenwijdig met de rivier loopt. Als we al bijna drie kwartier bezig zijn om de stad te doorkruisen, zien we gelukkig de aanduiding A7 Marseille-St. Etienne staan. Die laatste moeten we hebben en vanaf dit punt gaat het weer goed. Met een lekker gangetje van 100/110 schieten we aardig op. We besluiten ook nog even tot St Etienne zelf de snelweg aan te houden, dan winnen we weer wat kilometers en tijd.

Bij Le Grand Croix vinden we het welletjes en nemen de afslag naar de D88. Iets verderop kunnen we naar St. Paul en dan via de D7 dwars door het regionaal park Le Pilat, richting Pelussin. Een schitterende weg, en dat vindt ook de haan in het dorpje La Garde. Die blijft gewoon midden op de weg staan en is maar moeizaam van plan voor die Hollandse buzz te wijken.

We zetten even verderop ook wat brem op de foto: de plant de we de afgelopen dagen al op vele plaatsen uitbundig in de bloei hebben zien staan.  

We rijden nu richting Le Bessat en komen bij een mooie uitkijkpost in Faucharat. We maken hier wat foto's en smeren een broodje, want daar zijn we wel weer aan toe.

Uiteraard genieten we ook nu van de diverse soorten Franse kaas op het stokbrood. Tegen half twee rijden we weer verder.

We gaan nu richting Bourg-Argental, verder onderlangs St Etienne en dan via opnieuw de N88 naar Yssengeaux. Daar gaat het aardig mis, want er is weer eens een omleiding. De eerste is niet erg: een stoplicht, even wachten, over één baan verder en dan kunnen we de weg vervolgen. Bij de tweede komen we een 'echte barrage' tegen. geen nood: de Deviation wijst u de weg. Tot we na twintig minuten weer op exact dezelfde plaats terechtkomen. Ergens hebben ze dus een bord verkeerd gezet, maar waar? We proberen het opnieuw. We krijgen nu alleen borden naar plaatsen waar we al zijn geweest. Tsja, tegen deze Franse logica kan geen tomtom op! We doen nog maar eens een nieuwe poging, die eindelijk na nogmaals een half uur succes heeft. We zijn Yssingeaux voorbij. Dat wil zeggen: de borden verwijzen er nog wel naar toe, maar wij volgen de alternatieve route.

We vinden een camping in Brives-Charensac

Dat alles zorgt er wel voor dat we niet zover komen als we hadden gewild. We zijn het behoorlijk zat, duiken een supermarkt in om proviand in te slaan en gaan dan op zoek naar een alternatieve overnachtingsplaats.

Die vinden we in Brives-Charensac. Een alleraardigste plaats aan het water, waarvan we natuurlijk meteen een plaatje schieten.

Hier duiken we de gemeente-camping d'Audinet op. Keurig verzorgd, grote camping en de volgende ochtend valt ook de prijs mee: 11 euro 20. Het blijkt namelijk ook een ACSI-camping te zijn, maar dat stond niet in onze kleine gids.

Ook hier is het duidelijk nog voor-seizoen: er is nog niet veel drukte. We vinden oip het uitgestrekte terrein een aardige plaats, niet te dicht bij een felle lantaarnpaal, is dus snel te vinden. Als we eenmaal zitten, komen ook de mussen kijken of er bij de nieuwe gasten wat te halen valt. Jawel, hoor... we hebben nog wel een stukje brood.